اهمیت به محیط زیست و زمین

در این نوشته قصد دارم به بررسی و تحلیل یک دیدگاه شخصی در مورد محیط زیست بپردازم . ادبیات این مطلب ممکن است غیر رسمی تر از مطالب دیگر سایت باشد …

در طی چندین هزار سال ای که انسان ها بر روی زمین شروع به زندگی کرده اند همیشه تلاش بر این داشتند که با استفاده از ذهن خود و امکاناتی که زمین در اختیارشان قرار داده است سیر پیشرفتشان را به سرعت طی کنند و سعی کنند زندگی ای راحت تر برای خودشان فراهم آورند .

زمین این لغت نام و اشنای همه انسان های تمام ادوار زندگی . زمین ای که به نام های مختلف در زمان های مختلف و در مکان های مختلف به کار گرفته شده است . یک سیاره که زمانی که از دور به آن نگاه می‌کنید به عظمت آن به خود می‌بالید . رنگ آبی فراوان و سبز های پراکنده ، رنگ سفید ابر ها و رنگ امیزی زیبای طلایی بیابان ها در کل سیاره چشم نواز است . وقتی حس می‌کنید در یک منظومه بی نهایت شما یک خانه امن دارید که تمام تلاشش را کرده که برای ما محیطی امن فراهم کند . سعی کنید این حس امنیت ای که زمین به شما در این فضای نا امن به شما داده است را حس کنید .

این کره میلیون ها سال تلاش کرد تا وضعیت به وجود امدن حیات را در درون خودش به وجود اورد . تک تک رنگ های سبزی که در کره زمین میبینید نشانه حیات این سیاره است . طی این سال ها موجودات زیادی را در خودش اسکان داد . بهشان اب و هوای مساعد داد . برایشان زنجیره غذایی تعریف کرد و به هرکس یه ویژگی منحصر به فرد داد . خودش تمام ناهماهنگی هارا بررسی و حل می‌کرد و فقط از حضور مهمان هایش لذت می‌برد . چندین هزار سال قبل اجازه داد که یک موجود اش تکامل پیدا کند ( طبق نظریه داروین )  تا بتواند به داشتنش افتخار کند ( کماکان که به ایده بنده زمین به فراهم کردن حیات برای میلیون ها گونه افتخار می‌کرد ) .

انسان در ابتدا از هیچ شروع کردند . شیما بهشان اتش داد ، اب اشامیدنی داد ، اجازه داد از تغذیه کنند و از خاک اش محصولات جدید به وجود بیاورند . سخاوت این مادر مهربان تمامی نداشت . قدم به قدم با انسان امد و کمک کرد که بتواند به ارزو هایش برسد . امروزه انسان ها معمولا به محیطی که در ان زندگی می‌کنند محیط زیست می‌گویند . واژه محیط زیست از دو لغت محیط که به محل مشخص و زیست که یعنی شرایط زندگی فراهم باشد تفسیم شده است .

در ۲۰۰ سال اخیر پس از انقلاب های صنعتی بشریت شروع به مصرف منابع زمین به صورت بی‌رویه کرد . بر این باور بود که باید همه موارد را قربانی خواسته های خودش بکند . حق خود را نسبت به حق دیگر جانداران بالاتر می‌دانست و این را خودخواهی را عقلش بهش دیکته می‌کرد . عقلی که به اجازه زمین رشد کرده بود . در ۵۰ سال اخیر میزان الایندگی ها به حد کمال رسیده است . در بسیاری از شهر ها دیگر هوای پاک وجود ندارد ، اب اشامیدنی بسیار کمیاب شده است ، مزرعه ها کم بارور شده اند و این ها همه مشکلات کلی هستند که به خود انسان ها بر می‌گردد . اب های اقیانوس ها مداوم الوده و الوده تر می‌شوند ، درختان جنگل ها به سرعت قطع می‌شوند ، زباله ها بدون توجه در طبیعت رها می‌شوند ، مصرف بی‌رویه اب ها باعث خشکی برکه های اب شده است و بسیاری مشکلات ای که برای همسایه های جاندارمان ایجاد کرده ایم . و همچنان ما هنوز یک فرزند زمین هستیم که او نگران ماست و منابع اش را در اختیار ما می‌گزارد . ما برای خودمان کشور هارا به وجود اوردیم و مرز بندی کردیم . هر کشور به این باور است که استفاده حداکثری خود را باید از منابع باید بکند . هر انسان ممکن است در هنگام سفر به کشور دیگر در مصرف اب صرفه جویی نکند و به خیال خودش بگوید این آب کشور من نیست ولی این را نمی‌داند که ما همه به یک کل مطعلق هستیم . اینکه بعضی ها فکر می‌کنند پول مصرف را می‌دهیم ، مالیات زندگی می‌دهیم از کم بینی شان نسبت به کل باید افسوس خورد . تک تک ها مسول تمام مشکلات ای که در هر گوشه از این جهان اتفاق می‌افتد هستیم . آن درختی که از تشنگی خشکید و یا آن حیوانی که نفس های اخرش را بخاطر بیماری از زباله های می‌کشد ما پاسخ گویش هستیم . کشتن حیوانی که بخاطر اینکه از عاجش جهت تزئینات منزل استفاده شود هم ما مسئول هستیم .

باور هایی وجود دارد که هیچکس رعایت نمی‌کند من هم رعایت نکنم . باید قبول کرد کسی جز شما عضو این همه نیست و باید رفتار درست را به هر نحوی است انجام داد . به عقیده من یکی از نکات منفی که در ایران با بسیاری از مشکلات زیست محیطی که در ادامه بحث خواهم  کرد مواجه هستیم این است که مردم کمتر با همدیگر بعنوان یک غریبه تعامل دارند . میزان صحبت کردن در جامعه پایین امده است . تبلیغ کار های خوب بسیار کاهش یافته و عامه صحبت ها به مشکلات می‌پردازند . به گفته نویسنده کتاب قانون جذب شما هر چی را که صحبت کنید ، فکر کنید و تعامل کنید جذب خواهید کرد . مصرف کمتر آب هنگام شستن دست ها و یا روشن کردن تعداد کمتری لامپ فقط از زبان رسانه ها شینیده می‌شود و بین مردم تعداد زیادی اهمیت نمی‌دهند و با خود بهانه هایی چون : ” کی انجام می‌ده من بدم ”  ، ” انقدر مشکل هست که به این یکی نمیرسم ” خود را راضی می‌کنند . اما این باور که زمین تا کجا می‌توانند به ما محبت کند و بقیه فرزندانش را قربانی خود خواهی های ما بکند باید مورد توجه قرار گیرد .

در ادامه این مطلب به طرح بعضی از مشکلات می‌پردازم و بعضی از راه حل هایی که برای آن داده شده است بررسی خواهم کرد .

یکی از مشکلات معمول در تمامی این سیاره مشکل زباله است . انسان ها روزانه هزاران تن دور ریز تولید می‌کنند . توجه شما را فقط به ایران جذب می‌کنم . در تهران شبانه میلیون ها تن زباله جمع اوری می‌شود . آیا فکر کرده اید این حجم از زباله در این بازه زمانی طولانی مدت به کجا برده می‌شود ؟ به طور کل در یک محیط انبار می‌شود و یا در زمین دفن می‌شود . آیا تا بحال عکس هایی از مکان ها دیده اید ؟! میلیون ها تن دور ریز روی هم انباشته شده ! اگر به این قضیه باور داشته باشید که کره زمین یک چرخه بسته است پس زباله هایی که در ان دفن می‌شوند روزی بعنوان موارد مورد نیاز یک گیاه استفاده شده و الوگی مواد خوراکی باعث کشتن خود ما می‌شوند ! در گاهی در طبیعت رها شده و رودخانه ها ریخته می‌شود . دام ها ان آب را خورده و آن زباله دوباره به ما بر میگردد . در مقیاس بزرگ تر اقیانوس ها تمام الوده شده اند و بسیار از گونه های جانداری را به کام مرگ برده ایم . پس راه حل چیست ؟ بنظر من زباله کمتر ! به وجود اوردن یک تکنیک جدید برای انباشتن زباله فقط پاک کردن صورت مسله است . با این وجود نباید بازیافت را فراموش کرد . از ویژگی های اصلی بازیافت کاهش ذخایر زباله است و استفاده از زباله بعنوان یک منبع ورودی به جای طبیعت .

دومین مشکل بزرگی که تمامی دنیا با ان دست و پنجه نرم می‌کند مشکل کم آبی است . آیا کره زمین قبل از حضور انسان برای حیوانات ای که در مکان های بیابانی هستند اب پیش بینی نکرده بود ؟‌ باید پذیرفت که انسان ها توانایی بالایی در نابودی اب شیرین دارند . صرفه جویی تنها راه حل این مشکل است . تک تک افراد جهان باید صرفه جویی کنند . با این حال هنوز بسیاری از حیوانات در افریقا و اسیای غربی از تشنگی ای که ما برایشان به ارمغان اوردیم رنج می‌برند . اخیرا استارت آپی شروع شده است که با یک تانکر آب شیرین به مناطق خشک افریقایی برای مصرف حیوانات می‌برند و چه ناراحت کننده است که جاندارنی که صد ها سال قبل از ما در انجا بوده اند بخاطر خود خواهی ما تشنگی می‌کشند . تصویه اب شیرین باید در دستور کار قرار گیرد چرا که همانطور که کتاب جغرافیا خوانده اید فقط ۳ درصد اب شیرین داریم !

آلودگی هوا را نیز می‌تواند بعنوان سومین مشکل نام برد . در بسیاری از شهر های ایران از جمله تهران در طول سال شاید نزدیک به ۲۰ روز از ۳۶۵ روز سال هوای پاک است . پس باقی روز ها ما الاینده هایی که خودمان تولید کرده ایم به بدنمان تزریق می‌کنیم . قضاوت با شما ولی پیاده روی و یا استفاده از دوچرخه باید در کل کشور یک امر عادی بشود . حمل و نقل عمومی باید از بازسازی بشوند و اتوبوس های رنو مدل ۱۹۶۰ را به اتوبوس هایی با میزان مصرف کمتر سوخت و تولید کمتر الایندگی جایگزین شود . مردم باید فرهنگ استفاده از دوچرخه را فرا بگیرند . آیا هلند یک شبه مردمش دوچرخه سوار شدند ؟! خیر ! انها هم طمع ترافیک را چشیدند و دوچرخه سوار شدند ولی ایرانی ها هنوز هم ترجیح می‌دهند بیشتر زمان خود را در ترافیک سپری کنند . ترافیک عامل اصلی مشکلات عصبی در بین شهروندان تهران است .

آلودگی صوتی و نوری نباید فراموش بشود . ما به دست خود درختان را قطع و ساختمان می‌سازیم و هم از صدای وسایل ساخت و ساز لذت می‌بریم و هم از نشیدن صدای پرندگان خوش حال هستیم . شب ها دیگر در بیشتر شهر های دنیا ستاره ها دیده نمی شود چرا که چراغ هایمان زیاد است !‌ غافل از اینکه هر چراغ یعنی چندین وات انرژی و یعنی کارخانه برق با ظرفیت بیشتری محیط زیستمان را نابود کند .

اهمیت به همسایه ها قدیمی مان نباید فراموش شود . حیوانات و گیاهان تنها دلیل زندگی ما در این کره هستند و بدون انها حضور ما غیر ممکن است . آن یوزپلنگ ای که در قفس نگه داشته اید تمام عظمتش را شکانده اید . آن عقابی که در قفس است مطمن باشید جایش را در زنجیره از دست داده و باعث ناهمگونی شده است . باید به تک تک حیوانات اطرافمان احترام بزاریم . به درحتان محبت کنیم . نوازششان کنیم و برایشان ارزوی سبز تر بودن بکنیم . باید خودمان خودمان را نجات بدهیم . کشتن باقی جاندارن به خودمان ختم می‌شود . من مطمن هستم که اگر جمعیت ما ۱۷ میلیارد هم بشود باز هم زمین برنامه مهمانی از مارا دارد اگر خودمان نابودش نکنیم . شنیدن ایده کشاورزی عمودی شاید ایده خوبی در وحله اول بنظر برسد ولی باید به این نکته نگاه کرد که ما چه کرده ایم که دیگر افقی نمی‌توانیم کشاورزی کنیم .

این نوشته یک نظر و درد و دل شخصی در مورد محیط زیست بود . باید تغییر را از خودمان شروع کنیم ! هنوز هم وقتی تصویر کره زمین را می‌بینیم به خود افتخار می‌کنیم !

امیدوارم مفید واقع شده باشد .

با وبسایت ما همراه باشید .